27. açığı, faciə deyil; əksinə, təcrübədir. elə bir təcrübə ki, partnyorlar arasında anlaşılmazlığı (bir digər ifadələrlə, çatışmazlıqları, kompleksləri) əritmək gücündədir. və eyniylə bir çox kişi modelinə çətin gələn (inanılsın: bunu qəbullanmaq bəzi hallarda ciddi zaman alır) periyotdur. çünkü, kişinin zəyifliyi poliqonluğundadır; çünkü kişi, bir qadının yoxluğunu, onun ilki olması reallığına asanlıqla dəyişərdi.
baxın, kişiləri də başa düşmək mümkündür. nəticə etibariylə digər yaşanan təcrübələr qaçınılmaz olaraq onunla da əlaqəli hala gəlir. kişi, şəxsiyyətini (ataerkillikdən gəlmə penis şəxsiyyətdir polemikası) qiyaslama tərəzisində ölçməkdən qaçına bilmir. və istər istəməz, günəşin ətrafında rəqs edən dünya sakinləri bir çıxmazın içində, paradoksl yaşamaq məcburiyyətində qalırlar: bu hadisəni ilk dəfə törədən (qadınla sevişən) kişinin sevinciylə, bir digər kişinin (qadının digər sevgilisinin) buna heyfslənməsi. lirik mənzərədir: nəticə olaraq hamı birbirinin köhnə sevgililəriylə sevişir.

bakirəlik polemikası da çətindir: illərlə vaginalarını bastilya qalası kimi qoruyan qızlar, bu boşluq nəticəsində paranoyak varlıqlar halına gəlirlər. hərçənd dünya hələ ki, bunun tam olaraq öhdəsindən gəlmək gücündə deyil. çətindir, qəbullanmaq asan deyil ki, heç kim işğalçı insan təbiətinin şəxsi mülkü deyil. bəli, sözüm də odur: sevişən qadınla üzə üzə qalıb, bu vəziyyətdən təəssüflənmək, təəssüflənən tərəfin doyurulmamış aclığıdır. doyuzdurulmamış bütün eqolar, bəslənməmiş hisslərdən danışıram.

və cəhdlə inanmağa davam edirəm: bir kəsin ən böyük ifşası (onu tanıma halı) onunla sevişməkdən keçir. zəruri bədən ehtiyacının ödənməsiylə yanaşı, insanlar da kəşf edilir. ayrıca da; qloballaşan (söz gəlimi onu modernizm də adlandırmaq olar) dünya, paralel böyümənin, öyrənmənin, inkişaf etmənin əhatəsində, cinsəllik lənətindən qaçmağımızı əngəlləyir. bunu sadəcə qəbullanmaq lazımdır. və də, artıq demək olar ki bakirə qızların qalmadığını.

qısacası, mənim üçün maraqsız məhfumdur; lakin ikinciləri, daha əvvəl məşğul olduğu gerçəyini daha çox istəyərəm.

çünkü bir realist belə bitiridi sitatını: dünya fırlanır, insan qəbullanır.